Fareler ve insanlar
İstanbul'u gördüğümden beri, Ankara'nın rengi bana soluk geliyor. Marcel Proust'u okumadım. Burası yaşanılacak yer değil, burada yaşanılacak insanlar yok. Öksüren kadının yanından hızla uzaklaştım, etrafımdaki insanlardan tiksinerek yanımdan geçmelerini bekledim, benden tiksinerek yanımdan geçtiler, öfkeme arkalarını döndüler. Küçük bir bakış attılar, sesimi kıstım, kalbim ağrıyordu. Gülümseyerek barışabileceğinizi varsaymanıza artık katlanamıyorum, bana büyük bir kavga gerekiyor.