Blasphème
Dönüşüm yine size olacak.
Bu dünyada aklımı oynatıyorum : her şey akıl ve mantığa uygun, her şey mükemmel ve burada doğa üstüne ve tanrılara yer yok, olağan, olağan, olağan.
Tatsız, basit, beton grisi. Güneşin vurduğu duvarı, ben yirmi beş yıldır biliyorum. Matematik öğretmeni olmalıydım, gerçekten anlamalıydım matematiği. Kendime bunu öğretebilmeliydim.
Hocam (kaçıncısı ?) size verecek bir sevgim yok. Ben çok önceden kaybettim bende aradıklarınızı ve kendi hür cesaretiyle beni bulamayacak olanda ben çiçeklenemem. Toprağınız uyuşmaz köklerimle.
Beni ikna etmeniz gerekecek, kandırmanız gerekecek. Yapay ışıklarınızı tutun üzerime, kendime rağmen çiçeklenirim. Bana, eğer varsa kabiliyetlerinizi ve zekanızı gösterin, benden üstün olduğunuzu kanıtlayın bana, ancak o zaman maviye boyanır gözlerim, ve bakın ben sevdiğimde sizi bir daha hiç görmeden en az beş yıl sevebilirim. Bununla mücadele edebilir misiniz ?
Şimdiden iç işlerime karışıyorsunuz. Evlenmeden önce yazmam gereken bir kitap var, karakterlerime veda ettiğim bölüme daha gelmedim.