Aptallık üzerine
Bildiğim aptalların en akıllısıyım, ya da bildiğim akıllıların en aptalı. Nereden baktığınıza göre değişir. Kendimi teselli etmek istediğim günlerde bildiğim aptalların en akıllısı olduğumu düşünmek iyi geliyor.
Güzellik gibi, aptallık da bir kıyaslama, dalton kardeşler bağlamında ele alırsanız, joe akıllı. Aptalların en akıllısı. Avarel aptalların en aptalı. Öyleyse, herhalde aptalların en aptalı olmamaya çalışarak, aptallık/akıllılık spektrumu üzerinde kendini uygun bir yerde konumlandırmaya çalışmak gerekiyor. En azından öyle görünmeye çalışmak. Başkalarına olduğu kadar kendine de. Peki kişi, kendini aptallık/akıllılık üzerine kandırabilir mi ? Herhalde aptallar kendini kandırır, kendimi kandırmaktan korktuğum için kendime akıllı demekten sakınıyorum. Sonuçta, eğer bunun üzerine ciddi ve objektif bir çalışma yapmak gerekiyorsa, insan eylemlerini bir liste halinde raporlamalı, ve bu eylemlerin bir aptalın mı, yoksa bir akıllının mı eylemleri olduğuna karar vermeli. Herhalde bu, kendisiyle ilgili kesin bir sonuca ulaştıracaktır (gerçeklerle yüzleşmekten korkmayan bir insan için).
Bir günü ne yaparak geçiriyorsunuz ? Ben bunu düşününce, gerçekten de aptal olduğumun farkına varıyorum, bunun farkına varmak beni aptalların en aptalı olmaktan kurtarıyor, bu da bir teselli. Bir noktada akıllıyım, ama zeki değilim. Zeki değilim, ama aptal olmadığımı biliyorum. İçeride çelişkiler var ama bu bir aptallık belirtisi değil.
